Donder en bliksem
Blijf op de hoogte en volg Eline
12 Oktober 2012 | Zuid-Afrika, Warmbaths
Daaag allemaal!!
Ondertussen zijn we alweer ruim een week verder! Wat vliegt de tijd toch. Ik heb een hectisch weekje achter de rug.. Vorige week vertelde Mathilde mij dat ze toch nog een weekje op vakantie gingen, dus dat ik helaas die week ook niet daar kon slapen. Toen besloten Jana en ik om nog een paar dagen samen door te brengen in een guesthouse hier in het dorp. Zij kon namelijk niet wachten om haar adres te verlaten, want er zijn daar spullen op een hele wonderlijke manier verdwenen. Ze verbleef bij een meisje uit Belgie en haar vriend, die wonen daar nu samen. Jana haar fototoestel is weg, creditcard is gestolen, geld voor huis Talje dat ze had ingezameld en in eerste instatie dachten we dat mijn ereader daar ook was "verdwenen". Ik heb namelijk 3 nachten bij Jana haar adres doorgebracht. We hebben het hele huis doorzocht opzoek naar alle missende spullen en het was nergens te vinden. Twee dagen later kregen we bericht van de jongen die daar woont dat ze de ereader hadden gevonden.. Hij zou nog onder het bed moeten liggen. Dus ik ben daarheen gegaan, en jahoor daar lag de ereader. Maar het leuke is dat Jana en ik samen het bed op hebben getild om eronder te kijken en ik 100% zeker was dat het daar niet lag. Toen ik hem aan wilde doen bleek mijn hele ereader gereset te zijn... Ik kan er dus niets meer mee. Waarschijnlijk wisten ze niet hoe dat ding werkte en besloten ze om het terug te leggen o.i.d. Maargoed, ik heb hem in ieder geval terug, Jana haar spullen zijn weg. Ik begrijp het niet hoor.. Ze waarschuwen hier zo voor de "zwarte mensen" maar de blanke mensen hier kunnen er ook wat van... Ze kunnen ook niet de schuld aan de huishoudster geven, want die hebben ze niet.
Maar oke... Jana vond dat het de pret niet mocht drukken dus we hebben er nog een aantal leuke dagen van gemaakt. Samen hebben we nog een aantal keer huis Tekna bezocht, gewoon om met de kindjes te spelen en te knuffelen. Wat een energie kan ik daaruit halen zeg! Woensdag hebben we een auto gehuurd en zijn we richting Pretoria gereden.. Wat een avontuur zeg haha! Links rijden is toch een stuk moeilijker dan gedacht haha. Gelukkig was Jana zo'n diehard en wilde die wel rijden en het ging allemaal heel goed. Ik als navigator en zij als bestuurder! Af en toe moest ik haar er even op attent maken dat ze aan de verkeerde kant van de weg voorsorteerde, maar we vormden een goed team! Onderweg naar Pretoria, een rit van een klein uurtje, besloten we om naar Mystic Monkeys te gaan. Dit is een heel mooi "apenpark". Ze zitten wel in kooien hoor, maar het zag er heel verzorgd en netjes uit. Zo schattig al die verschillende soorten aapies! Aangekomen in Pretoria werd er heerlijk voor ons gekookt. Ik verleg mijn grenzen qua voedsel wel hoor. Ik heb daar schaap, oesters, tomaat en champingnons gegeten.. Haha echt! De mannen deden hun uiterste best om ons een diner voor te schotelen, dus ik kon het niet maken om het af te wijzen ;) En het was nog best lekker ook! Daarna hebben we nog een afscheidsborrel voor Jana gedaan, dat was heel gezellig! We moesten gister weer vroeg op, omdat Jana aangifte moest doen van haar gestolen creditcard, anders zou haar verzekeraar het niet vergoeden als er een bedrag was afgeschreven. Dus wij naar het politiebureau... Zijn er nog behulpzamer dan de politie in Nederland.. NOT. Toen we vertelden dat ze aangifte wilde doen keken ze haar aan alsof ze water zagen branden. Uiteindelijk hoefde ze een formulier in te vullen en die kon ze zonder controle weer meenemen.. Heel bijzonder haha! En toen hadden we ons volgende uitdaging, de auto terug brengen in het centrum van Pretoria. In eerste instatie dachten we; eitje, adres invoeren in het navigatiesysteem en gaan met die banaan! Niets bleek minder waar. We hebben anderhalf uur door Pretoria gereden om de Eurocar te vinden, want van goede adressen hebben ze hier nog nooit gehoord en van eenrichtingwegen maar wat te vaak! Na een hoop gemopper en gezweet hebben we het uiteindelijk gevonden! Daarna gingen we sushi eten (ja ja, ik ook!) en zijn we op het gemakje richting vliegveld gereden om Jana uit te zwaaien... Janken natuurlijk haha! Maar, gelukkig was Francois mee om me op te vrolijken en zijn we nog even naar het winkelcentrum gegaan. Dat maakt natuurlijk een hoop goed haha! Vomar winkelcentrum is er niets bij hoor. Het was een winkelcentrum met 6 etages en heeeeeeeeeeeeeeel veel winkels, echt supermooi! Daarna zijn we richting Warmbad gereden door het noodweer. Toen we net waren vertrokken zag ik het in de verte bliksemen als een gek. En niet een beetje, nee de hele lucht bleef gewoon verlicht! Heel indrukwekkend om te zien, vooral van zo dichtbij, want uiteindelijk reden we erdoor heen. Ik heb het nog nooit van zo dichtbij meegemaakt. Dus ik heb een uur met een bloeddruk van 800 gezeten haha, want Francois heeft de rijstijl van zijn moeder overgenomen! Hij bleef lekker 120 rijden terwijl je niet verder dan 10 meter kon zien. "Don't you worry, I know what I'm doing". Tsja daar zat ik dan, schietgebedjes afvurend! Maar uiteindelijk zijn we veilig aangekomen en achteraf gezien was het eigenlijk toch wel heel gaaf!
Nou dat was het wel weer zo'n beetje! Zaterdag komen Mathilda en Kobus thuis en is het dus weer gedaan met de rust ;) Nu slaap ik in het huis samen met Johanna, de huishulp. Zij zorgt voor de honden hier, dus die ishier een weekje op vakantie ;) Dat is zo'n lieve vrouw!!
Ik vermaak me nog steeds prima hier, al zal het wel anders worden zo zonder Jana... Maar ik ga ervoor!
Drukkies!! (Knuffels!!)
Ondertussen zijn we alweer ruim een week verder! Wat vliegt de tijd toch. Ik heb een hectisch weekje achter de rug.. Vorige week vertelde Mathilde mij dat ze toch nog een weekje op vakantie gingen, dus dat ik helaas die week ook niet daar kon slapen. Toen besloten Jana en ik om nog een paar dagen samen door te brengen in een guesthouse hier in het dorp. Zij kon namelijk niet wachten om haar adres te verlaten, want er zijn daar spullen op een hele wonderlijke manier verdwenen. Ze verbleef bij een meisje uit Belgie en haar vriend, die wonen daar nu samen. Jana haar fototoestel is weg, creditcard is gestolen, geld voor huis Talje dat ze had ingezameld en in eerste instatie dachten we dat mijn ereader daar ook was "verdwenen". Ik heb namelijk 3 nachten bij Jana haar adres doorgebracht. We hebben het hele huis doorzocht opzoek naar alle missende spullen en het was nergens te vinden. Twee dagen later kregen we bericht van de jongen die daar woont dat ze de ereader hadden gevonden.. Hij zou nog onder het bed moeten liggen. Dus ik ben daarheen gegaan, en jahoor daar lag de ereader. Maar het leuke is dat Jana en ik samen het bed op hebben getild om eronder te kijken en ik 100% zeker was dat het daar niet lag. Toen ik hem aan wilde doen bleek mijn hele ereader gereset te zijn... Ik kan er dus niets meer mee. Waarschijnlijk wisten ze niet hoe dat ding werkte en besloten ze om het terug te leggen o.i.d. Maargoed, ik heb hem in ieder geval terug, Jana haar spullen zijn weg. Ik begrijp het niet hoor.. Ze waarschuwen hier zo voor de "zwarte mensen" maar de blanke mensen hier kunnen er ook wat van... Ze kunnen ook niet de schuld aan de huishoudster geven, want die hebben ze niet.
Maar oke... Jana vond dat het de pret niet mocht drukken dus we hebben er nog een aantal leuke dagen van gemaakt. Samen hebben we nog een aantal keer huis Tekna bezocht, gewoon om met de kindjes te spelen en te knuffelen. Wat een energie kan ik daaruit halen zeg! Woensdag hebben we een auto gehuurd en zijn we richting Pretoria gereden.. Wat een avontuur zeg haha! Links rijden is toch een stuk moeilijker dan gedacht haha. Gelukkig was Jana zo'n diehard en wilde die wel rijden en het ging allemaal heel goed. Ik als navigator en zij als bestuurder! Af en toe moest ik haar er even op attent maken dat ze aan de verkeerde kant van de weg voorsorteerde, maar we vormden een goed team! Onderweg naar Pretoria, een rit van een klein uurtje, besloten we om naar Mystic Monkeys te gaan. Dit is een heel mooi "apenpark". Ze zitten wel in kooien hoor, maar het zag er heel verzorgd en netjes uit. Zo schattig al die verschillende soorten aapies! Aangekomen in Pretoria werd er heerlijk voor ons gekookt. Ik verleg mijn grenzen qua voedsel wel hoor. Ik heb daar schaap, oesters, tomaat en champingnons gegeten.. Haha echt! De mannen deden hun uiterste best om ons een diner voor te schotelen, dus ik kon het niet maken om het af te wijzen ;) En het was nog best lekker ook! Daarna hebben we nog een afscheidsborrel voor Jana gedaan, dat was heel gezellig! We moesten gister weer vroeg op, omdat Jana aangifte moest doen van haar gestolen creditcard, anders zou haar verzekeraar het niet vergoeden als er een bedrag was afgeschreven. Dus wij naar het politiebureau... Zijn er nog behulpzamer dan de politie in Nederland.. NOT. Toen we vertelden dat ze aangifte wilde doen keken ze haar aan alsof ze water zagen branden. Uiteindelijk hoefde ze een formulier in te vullen en die kon ze zonder controle weer meenemen.. Heel bijzonder haha! En toen hadden we ons volgende uitdaging, de auto terug brengen in het centrum van Pretoria. In eerste instatie dachten we; eitje, adres invoeren in het navigatiesysteem en gaan met die banaan! Niets bleek minder waar. We hebben anderhalf uur door Pretoria gereden om de Eurocar te vinden, want van goede adressen hebben ze hier nog nooit gehoord en van eenrichtingwegen maar wat te vaak! Na een hoop gemopper en gezweet hebben we het uiteindelijk gevonden! Daarna gingen we sushi eten (ja ja, ik ook!) en zijn we op het gemakje richting vliegveld gereden om Jana uit te zwaaien... Janken natuurlijk haha! Maar, gelukkig was Francois mee om me op te vrolijken en zijn we nog even naar het winkelcentrum gegaan. Dat maakt natuurlijk een hoop goed haha! Vomar winkelcentrum is er niets bij hoor. Het was een winkelcentrum met 6 etages en heeeeeeeeeeeeeeel veel winkels, echt supermooi! Daarna zijn we richting Warmbad gereden door het noodweer. Toen we net waren vertrokken zag ik het in de verte bliksemen als een gek. En niet een beetje, nee de hele lucht bleef gewoon verlicht! Heel indrukwekkend om te zien, vooral van zo dichtbij, want uiteindelijk reden we erdoor heen. Ik heb het nog nooit van zo dichtbij meegemaakt. Dus ik heb een uur met een bloeddruk van 800 gezeten haha, want Francois heeft de rijstijl van zijn moeder overgenomen! Hij bleef lekker 120 rijden terwijl je niet verder dan 10 meter kon zien. "Don't you worry, I know what I'm doing". Tsja daar zat ik dan, schietgebedjes afvurend! Maar uiteindelijk zijn we veilig aangekomen en achteraf gezien was het eigenlijk toch wel heel gaaf!
Nou dat was het wel weer zo'n beetje! Zaterdag komen Mathilda en Kobus thuis en is het dus weer gedaan met de rust ;) Nu slaap ik in het huis samen met Johanna, de huishulp. Zij zorgt voor de honden hier, dus die ishier een weekje op vakantie ;) Dat is zo'n lieve vrouw!!
Ik vermaak me nog steeds prima hier, al zal het wel anders worden zo zonder Jana... Maar ik ga ervoor!
Drukkies!! (Knuffels!!)
-
12 Oktober 2012 - 12:48
Joke:
Hallo Eline
Kind wat beleef je daar toch een avonturen. Is het niet met relzoekende vrouwen, is het wel met spullen die onder je neus vandaan gestolen worden en knuffelen met welpjes. maar het allerbelangrijkste is genieten van die kindertjes.
Nog heel veel plezier daar en een dikke kus van ons allemaal
André, Anneloes,Tom en Joke -
12 Oktober 2012 - 12:48
Joke:
Hallo Eline
Kind wat beleef je daar toch een avonturen. Is het niet met relzoekende vrouwen, is het wel met spullen die onder je neus vandaan gestolen worden en knuffelen met welpjes. maar het allerbelangrijkste is genieten van die kindertjes.
Nog heel veel plezier daar en een dikke kus van ons allemaal
André, Anneloes,Tom en Joke -
12 Oktober 2012 - 17:33
Mama:
Hoi mop, wat gezelig om weer wat van je te lezen. Wat een sensatie allemaal. Gelukkig voor jou dat je ereader terecht is, maar wat sneu voor Jana dat zij al haar spullen en geld kwijt is. Pas dus goed op je spullen. Jammer dat Jana vertrokken is, maar wie weet wat voor leuke, lieve mensen je weer gaat ontmoeten. Lieve schat blijf vooral genieten en heel veel drukkies geven al al die lieve kindjes van je. Je kunt nooit genoeg knuffelen.
In gedachten geef ik je een hele dikke knuffel met twee armen.
Ik zie uit naar je volgende verhaaltje.
kus mama -
14 Oktober 2012 - 14:54
Jonie:
He meis, Wat een verhaal weer! Leuk om te lezen,, minder leuk van de gestolen spullen zeg!! dat is nooit fijn,, maar ja je ereader is er weer pfieuw. Ik ben net terug uit het warme Bali, erg balen van het koude weer hier in nederland,, wees gerust je mis niks hier!Geniet dus maar lekker ondanks het feit dat je vriendin weg is! xxx -
14 Oktober 2012 - 21:54
Nadine:
Heeee meis,
Wat een verhaaal weer! Jeetje zeg!
En wat een schoften dat ze gewoon je spullen stelen.
Ga weer lekker genieten en dan geniet ik weer van je verhalen.
Dikkke kussss voor jou,
Ps. check je mail op fb!! -
15 Oktober 2012 - 12:22
Riemy:
Wat een verhalen weer! Je beleef genoeg. Jammer dat Jana nu weg is, maar je vermaak je evengoed wel hè. Hier is alles goed. Hoewel, alles lekker op vakantie is behalve wij muhhuh. Nou van ons hier ook heel veel drukkies (Blijft leuk!), en nog veel plezier!!
-
15 Oktober 2012 - 12:22
Riemy:
Wat een verhalen weer! Je beleef genoeg. Jammer dat Jana nu weg is, maar je vermaak je evengoed wel hè. Hier is alles goed. Hoewel, alles lekker op vakantie is behalve wij muhhuh. Nou van ons hier ook heel veel drukkies (Blijft leuk!), en nog veel plezier!!
-
15 Oktober 2012 - 12:50
Dennis:
Hoi moppie!
Nog twee weken!!!! En dan kan ik zien wat je daar allemaal meemaakt!
Heb er zin an! :D
Heel leuk weer om te lezen dat het zo goed gaat!
Veel plezier nog de komende twee weekjes..
Dikke zoen! -
18 Oktober 2012 - 13:08
Joyce :
Hey moppie,
Wat bijzonder toch die verhalen van je. Ik ben je nog steeds actief aan het volgen hoor!!
Leuk om te lezen hoe veel je meemaakt,
en dat je het nog zo naar je zin hebt!!
Als je maar wel terug komt. Nog even en dan zie je je lover weer;-)
Kunnen jullie lekker samen genieten van Afrika!!
Geniet er Van!!!
Dikke kus Joyce -
25 Oktober 2012 - 23:23
Francy:
Hey lieve schat,
Eindelijk ben ik bij je weblog. Ik was het kwijtgeraakt en wilde wel eens wat lezen naast het zien van al die indrukwekkende fotos! Wat een verhalen weer,typisch Afrika! je beleeft er genoeg. Wel vreemd zo zonder je afrikaanse reisbuddy,maar ik weet zeker dat jij je er doorheen trekt. Je lieve vriendje is bijna op weg naar je,dus nog even volhouden!
Ik denk vaak aan je en ben benieuwd naar je verhalen weer!
Dikke kus Fran
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
